Το ”Φάντομ” απογειώθηκε για τελευταία φορά, ξεκινώντας το ταξίδι του για την ποδοσφαιρική γωνιά των Αγγέλων…. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 είχε ανοίξει ένα κατάστημα αθλητικών ειδών, ακριβώς απέναντι από την είσοδο της Γυμναστικής Ακαδημίας στη Δάφνη. Τότε είχε πάρει μεταγραφή στον Ολυμπιακό και παρότι οι περισσότεροι από τους συμμαθητές μου στο Γυμνάσιο δεν ήμασταν ‘’ερυθρόλευκοι’’, είχαμε στηθεί στην ουρά για να πάρουμε ένα αυτόγραφο από τον ήρωα της Δανίας. Όταν έφτασε η σειρά μου με ρώτησε ευγενικά
-”Πως σε λένε” – ”Κώστα” του απάντησα. Χωρίς να χάσει χρόνο πήρε μία φωτογραφία από τις πολλές που είχε δίπλα του, έγραψε ”στο φίλο μου Κώστα” και μου την έδωσε, χαρίζοντάς μου και ένα μεγάλο χαμόγελο. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη… Η έκπληξη μου βέβαια εξίσου μεγάλη όταν το τηλέφωνο του σπιτιού μου που βρισκόταν σε απόσταση λιγότερη των 300 μέτρων από το μαγαζί του, κτύπησε για πρώτη φορά ακούγοντας τη φωνή ενός κυρίου να μου λέει ”Παρακαλώ πολύ μου δίνετε τον κύριο Σαργκάνη;”Αυτό επαναλήφτηκε αρκετές φορές, πιθανότατα διότι ο τηλεφωνικός αριθμός του καταστήματος του έμοιαζε πολύ με τον δικό μου!
Κι όμως ο Νίκος Σαργκάνης πριν πάει στους Πειραιώτες τους είχε στερήσει ένα πρωτάθλημα, όταν ακόμα αγωνιζόταν στην Καστοριά και μάλιστα μέσα στο Στάδιο Καραϊσκάκη! Ήταν 13 Μαΐου του 1979 όταν απέκρουσε τα δύο από τα τρία πέναλτι που είχε κερδίσει ο Ολυμπιακός (Περόνε, Ρόρμπαχ). Το άλλο είχε εκτελέσει ο Λεμονής στο δοκάρι, ο διαιτητής μάλλον δεν πρόλαβε να δώσει τέταρτο και το πρωτάθλημα πήγε στην ΑΕΚ μετά από αγώνα μπαράζ… που δεν έγινε ποτέ! Γράφτηκε μάλιστα ότι στο τρίτο πέναλτι κάποιοι παίκτες του Ολυμπιακού του έλεγαν ”Ασ’ το να μπει, εσείς δεν πάτε για τίποτα”. Προπονητής των ”γουναράδων” ήταν ο πρώην ”πράσινος” Κάζιμιρ Γκόρσκι και κάπου εδώ αρχίζουν ο μεγάλες στιγμές για ένα παιδί που γεννήθηκε στη Ραφήνα, ξεκίνησε να παίζει επιθετικός, για να καθιερωθεί τελικά ως τερματοφύλακας στον Ηλυσιακό με τον οποίο κράτησε την εστία του ανέπαφη για 18 παιχνίδια και αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής.
Ένα χρόνο μετά, στις 25 Μάιου, η Καστοριά έγινε η πρώτη ομάδα από την επαρχία που κατακτούσε το Κύπελλο Ελλάδος συντρίβοντας τον Ηρακλή με 5-2 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο αγώνας αυτός ήταν το ”διαβατήριο” του Σαργκάνη για τον Πειραιά, του Σημαιοφορίδη και του Παπαβασιλείου για τη Λεωφόρο και του Δίντσικου για τη Νέα Φιλαδέλεφεια. Για ορισμένους άμεσα, για κάποιους άλλους λίγο αργότερα. Το παράξενο της υπόθεσης είναι ότι ο Τσιρώνης που είχε πετύχει χατ τρικ, παρέμεινε τελικά στην Καστοριά!
Λίγους μήνες αργότερα στις 15 Οκτωβρίου του 1980, η Εθνική μας ομάδα ταξίδεψε στη Δανία για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982. Ο Λευτέρης Πουπάκης ο οποίος προοριζόταν για να ξεκινήσει στη θέση του τερματοφύλακα τραυματίζεται και ο Αλκέτες Παναγούλιας καλεί άρον, άρον από την Αθήνα τον Βασίλη Κωσταντίνου. Του ξεκαθαρίζει ότι θα βρίσκεται στον πάγκο, αλλά να είναι ετοιμοπόλεμος αν χρειαστεί να αγωνιστεί. Κι αυτό γιατί παίρνει το μεγάλο ρίσκο και δίνει φανέλα βασικού στον πρωτοεμφανιζόμενο Νίκο Σαργκάνη. Ο τελευταίος δεν χάνει την ευκαιρία, κάνει το παιχνίδι της ζωής του και αναγκάζει τους Δανούς να τον αποκαλέσουν ”Φάντομ”! Η απόκρουση δε που έκανε σε κεραυνό του Άλαν Σίμονσεν από κοντά, ακόμα μνημονεύετε. Χάρη σ ‘αυτόν και το γκολ του Ντίνου Κούη με κτύπημα φάουλ η Εθνική μας πέτυχε μία από τους σπουδαιότερες εκτός έδρας νίκες της ιστορίας της. ”Είναι το 5ο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου και ο Δεληκάρης είναι στο φάουλ. Τελικά ο Κούης κάνει το σουτ …και γκολ” Αυτά ήταν τα λόγια του Γιάννη Διακογιάννη που περιέγραφε τον αγώνα για λογαριασμό της ελληνικής τηλεόρασης.
Τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό. Το ημερολόγιο έδειχνε 7 Ιουνίου του 1970 όταν στο Στάδιο Χαλίσκο στη Γουαδαλαχάρα, ο Γκόρντον Μπανκς πραγματοποίησε την ”απόκρουση του αιώνα” σε κεφαλιά του Πελέ. Οι πρωταθλητές κόσμου Άγγλοι μπορεί να υπέκυψαν στους μελλοντικούς τροπαιούχους Βραζιλιάνους ύστερα από γκολ του Ζαιρζίνιο, αλλά θα έχουν πάντα να θυμούνται αυτό το παιχνίδι χάρη σε έναν από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες που ανέδειξε ποτέ το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Σχεδόν 14 χρόνια μετά την 1η Απριλίου του 1984 ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τον ΟΦΗ στο Στάδιο Καραϊσκάκη για το πρωτάθλημα. Σε κεφαλιά του Γιώργου Βλαστού το ”Φάντομ” βγάζει τη μπάλα σχεδόν μέσα από τα δίχτυα και αυτομάτως στο μυαλό των παλιότερων στριφογυρίζει η επέμβαση του Μπανκς! Αποτέλεσμα αυτής της απόκρουσης που έμοιαζε με πρωταπριλιάτικο ψέμα, ήταν το φιλί που του έδωσε ο Θαλής Τσιριμώκος, ποδοσφαιριστής των Κρητικών! Κάπου εκεί γεννήθηκε το fair play στην Ελλάδα!
Κυριακή 8 Μάιου του 1988. Ο Παναθηναϊκός συγκρούεται με τον Ολυμπιακό του Κοσκωτά στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Ο φανατισμός βρίσκετε στα ύψη, όχι μόνο ανάμεσα στους οπαδούς, αλλά και ανάμεσα στις διοικήσεις. Ύστερα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι που έληξε 2-2 (Σαραβάκος, Δημόπουλος, Φούνες 2) με τον Παναθηναϊκό να αγωνίζεται από το 79΄και σε όλη τη διάρκεια της παράτασης με παίκτη λιγότερο λόγω αποβολής του Μπατσινίλα, φτάσαμε στη ρουλέτα των πέναλτι. Ο Σαργκάνης που είχε ήδη πάρει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό από το 1985, αποκρούει το πέναλτι του Φούνες και δίνει το τρόπαιο στους ”πράσινους”. Μετά το τέλος του αγώνα ξεσπά σε έξαλλους πανηγυρισμούς, ενώ δημιουργείται και ένα μεγάλο παρασκήνιο για απόπειρα δωροδοκίας του. Χαρακτηριστικό είναι το βίντεο με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, μετά τη λήξη του ”τελικού του αιώνα”…
Λεωφόρος Αλεξάνδρας 18 Σεπτεμβρίου 1991. Ο Αθηναϊκός αντιμετωπίζει για το Κ.Κυπελλούχων την κάτοχο του τροπαίου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι Βυρωνιώτες με γκολκίπερ τον Σαργκάνη κρατούν ανέπαφη την εστία τους και αποσπούν το 0-0, απέναντι στην ομάδα του Άλεξ Φέργκιουσον. Ένα αποτέλεσμα που θεωρήθηκε ως μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς! Ίδιο σκηνικό και στη ρεβάνς με το παιχνίδι να οδηγείται στην παράταση και τους ‘’μπέμπηδες’’ να επικρατούν δύσκολα 2-0 (Μακλερ, Χιουζ). Μία μεγαλύτερη όμως έκπληξη περίμενε τον έλληνα τερματοφύλακα όταν συναντήθηκε με τον Δανό ”πορτιέρο” Πέτερ Σμάιχελ και ο τελευταίος του αποκάλυψε ότι στο δημαρχείο της Κοπεγχάγης υπάρχει μία φωτογραφία του, η οποία γράφει από κάτω ”Το φάντομ που απογειώθηκε στη Δανία”!
Αυτές ήταν μόνο κάποιες από τις πολλές μεγάλες στιγμές του Νίκου Σαργκάνη. Ενός τερματοφύλακα που είδα για πρώτη φορά από κοντά στη Λεωφόρο ως αντίπαλο και στο ίδιο γήπεδο από τη θύρα 13 με κασκόλ της Γιουνάιτεντ να στέκεται και πάλι απέναντι! Ενός τερματοφύλακα που τον είδα να σκοράρει με πέναλτι ( σπεσιαλίστας γαρ ) απέναντι στο αγαπημένο μου ”τριφύλλι”, αλλά να του χαρίζει και ένα Κύπελλο Ελλάδας απέναντι στην πρώην ομάδα του. Τίμησε την φανέλα του Παναθηναϊκού όσο λίγοι, αν και ποτέ δεν έκρυψε τα ”ερυθρόλευκα” αισθήματά του. Με τους Αθηναίους κέρδισε 2 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα και με τους Πειραιώτες 3 πρωταθλήματα και 1 κύπελλο. Τίμησε τη γαλανόλευκη 58 φορές και αν οι Δανοί δεν του είχαν βγάλει το παρατσούκλι ”Φάντομ” πιθανότατα να τον αποκαλούσαμε ‘Ελληνα Μπανκς…
