Στις 7 το πρωί της 8ης Οκτωβρίου 1944, ο διευθυντής της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, Αντώνης Βρεττός, παραδίδει τη «γαλανόλευκη» σημαία στους ποδοσφαιριστές Διονύση Δεστούνη και Νίκο Σίμο και αυτοί με τη σειρά τους την υψώνουν στον ιστό του γηπέδου του Παναθηναϊκού, κατεβάζοντας τη ναζιστική με τον αγκυλωτό σταυρό. Λίγο πριν σε ένα μαυροπίνακα, ο Βρεττός είχε γράψει: «Την προσεχή Κυριακή μέγας ποδοσφαιρικός αγών Παναθηναϊκού – Αγγλικής Αεροπορίας. Ζήτω η Ελευθερία!». Και όλα αυτά ακριβώς απέναντί από τις φυλακές Αβέρωφ, όπου βρισκόταν το επιτελείο των Ναζί, τέσσερις ημέρες πριν η πρωτεύουσα απαλλαγεί οριστικά από το ζυγό των Γερμανών κατακτητών !
Το γήπεδο της Λεωφόρου κατά τη διάρκεια της κατοχής, δεν ήταν απλά ένας χώρος αθλητισμού, αλλά ένα ζωντανό καταφύγιο, ένα κρυφό σχολειό που έστελνε μήνυμα ελπίδας και αντίστασης στον δοκιμαζόμενο λαό της πρωτεύουσας. Εκεί, ανάμεσα στις κερκίδες και τις ιαχές των φιλάθλων, λειτουργούσε μια παράνομη ραδιοφωνική συσκευή, που έφερνε τη «Φωνή του Λονδίνου» του βρετανικού BBC, στα αυτιά και τη ψυχή όσων μάχονταν για την ελευθερία. Εκεί, που ο επιστάτης του γηπέδου Θανάσης Νίκαινας, προσπαθούσε με κίνδυνο της ζωής του να διασώσει τα τρόπαια του συλλόγου, από την καταστροφική μανία των Ιταλών και των Γερμανών. Εκεί, που οι αθλητές και οι παράγοντες του Τριφυλλιού, κρατούσαν ζωντανές τις ιστορικές μνήμες της πατρίδας μας. Εκεί, που ο Βρεττός κυκλοφορούσε παράνομα την εφημερίδα «Φωνή του ΠΑΟ», ενημερώνοντας τους συμπατριώτες μας για την εξέλιξη του πολέμου. Εκεί, που οι ποδοσφαιρικοί αγώνες αποτελούσαν μια ανάσα ζωής, αφού σημαντικό μέρος των εισπράξεων αφιερώνονταν στους Έλληνες αθλητές που πλήττονταν από τα δεινά του πολέμου. Εκεί, που στα αποδυτήρια του γηπέδου, τα παιδιά του Εμπειρίκειου Ασύλου και του Αναμορφωτικού Ιδρύματος της Σύρου, έβρισκαν καταφύγιο και ζεστασιά. Εκεί, που ετοιμάζονταν παιδικά συσσίτια, δίνοντας αχτίδα ζωής στα σκελετωμένα από την πείνα λιλιπούτια κορμάκια…
Ο Αντώνης Βρεττός θα κοινοποιήσει στον δήμαρχο Αθηναίων, Άγγελο Γεωργάτο, μια επιστολή η οποία ανέφερε τα εξής:
«Κύριε Δήμαρχε, λαμβάνω την τιμή να σας γνωστοποιήσω ότι υπό την ιδιότητα μου ως διευθυντού του Γυμναστηρίου του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου ύψωσα εν αυτώ σήμερον την 8 Οκτωβρίου 1944 και ώραν 7ην π.μ. την Ελληνικήν Σημαίαν. Με βαθύτατην συγκίνησιν, Αξιότιμε Δήμαρχε, σας αναφέρω τα ανωτέρω, με συγκίνησιν την οποίαν επαυξάνει το γεγονός ότι δια πρώτην φοράν υψούται η Ελληνική Σημαία εις την περιοχής της κυρίως πρωτευούσης»…
Ο Αντώνης Βρεττός εκείνη την ημέρα έγραψε μία από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και της πόλης των Αθηνών και ο Παναθηναϊκός πέτυχε ίσως την μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας του. Μία ενέργεια που θα έπρεπε αν μη τι άλλο, να διδάσκεται στα σχολεία και να τιμάται με τον τρόπο που της αξίζει.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στο αθλητικο portal, soccerplus.gr
Κώστας Τζανιδάκης: Γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα και σπούδασε Ηλεκτρονικός. Είναι Ραδιοφωνικός Παραγωγός, Δημιουργός του rockandroll.gr και του green-stories.gr, Συγγραφέας και Στιχουργός.
